Het Nieuwe Mensbeeld
In de Middeleeuwen stelde de mens zichzelf in dienst van het geloof: God was het middelpunt van het universum. Het gevolg was dat kunstenaars geen gebruik maakten van diepte in hun werk. Het platte spiegelbeeld was de enige reflexie op de werkelijkheid. Toen brak de Renaissance aan. Niet God, maar de mens staat centraal. Dat is ook te zien in de kunst. De kunstenaars maken gebruik van diepte, waardoor niet het platte spiegelbeeld, maar de diepte van de werkelijkheid wordt uitgebeeld. Alles draait om de mens.